Bosman in Toulouse

Dit jaar was er geen enkele twijfel mogelijk. Het klassieke half 3 to half 6 verjaardagsfeestje zou vervangen moeten worden door een echt slaapfeestje. Alle vriendinnen hadden (natuurlijk) erg enthousiast gereageerd en wij hadden voor de zekerheid eerst maar even alle ouders van te voren gepeild, die echter allen hun (ons aanmoedigend aankijkend) 'akkoord' gaven.



Met luchtbedden, slaapzakken en kussens kwamen ze allemaal vol enthousiasme om een uur of 4 aan. Het weer werkte goed mee zodat er gezwommen kon worden en allerlei spelletjes waar ze allemaal goed moe van zouden worden (hoopten we). Het avondeten was een gourmet (waar tot hun verbazing ook andere dingen als kaas op kon) en de kwebbelende dames hadden het allemaal enorm naar hun zin. Afsluiter was een heuse disco met disco-glitter-bol en disco-knipper-lichtjes.


Met een grote grijns op het gezicht verdwenen ze om een uur of half elf naar boven waar ze +- een uur later allemaal op een rijtje lagen en plechtig beloofden allemaal lief te gaan slapen. Om twee uur leek dat dan ook eindelijk gebeurd te zijn en al om half acht schrokken we weer wakker van de acht kakelende, haarkammende en douchende dames die zonder een spoor van vermoeidheid weer verder gingen waar ze gebleven waren.

Tijdens het ontbijt ging er een verbazende hoeveelheid croissants, pains-au-chocolat en stokbrood doorheen die rijkelijk bestrooid werden met de gekleurde hagel die veel verwondering wekte. Om elf uur kwamen de ouders hun kroost weer ophalen en drie telefoontjes en twee extra bezoekjes later had ook iedereen weer zijn eigen spullen terug.