Bosman in Toulouse

Paspoort loopt bijna af ... Tja, hoe pak je zoiets aan in een buitenlandse stad ver van thuisland en ambassade ?

Er bleek een consulaat te zijn ! Een heel formulier, dat eerst werd opgestuurd, moest ingevuld worden, 2 pasfoto's moesten mee, evenals copieën van alle gebruikte bladzijden uit het oude paspoort. Toen moest er een afspraak gemaakt worden, en wel tussen 10 en 12 van maandag t/m vrijdag, zeer handig voor een druk ambtenaar ...

Gewapend met alle benodigdheden, kwamen we op de afgesproken tijd aan op het consulaat -lees, een kamertje in een gebouw in Toulouse, maar wel met foto van onze Willem - bij een ontzettend nederlandse mevrouw.

Zaken werden ingevuld, vragen werden beantwoord en nog eens als het moest ('ik begrijp u niet'). Pasfoto-time: 'nou helaas, die zouden wel eens afgekeurd kunnen worden' zegt de mevrouw. Oh zeg ik nog naief; 'deze foto zit ook op mijn Belgisch identiteitsbewijs'. 'Oh!' zegt de mevrouw 'u heeft dan mooi niet ingevuld bij vraag 13a dat u ook de Belgische nationaliteit heeft en dat is dan valsheid in geschrifte !' 'Oops, ik bedoel op mijn Belgische verblijfskaart van een onderdaan van een lidstaat des EEG'. 'Oh' zegt de mevrouw 'maar dat is een heel ander verhaal en belgische maatstaven zijn sowieso niet de nederlandse maatstaven. Wij willen een biometrische pasfoto naar nederlandse maatstaven. En die kunt u op dit adres laten maken.'

Oef, dus naar de bedoelde pasfoto-boer. Bril moest af, geen glimlach, kin naar beneden, om een lang verhaal kort te maken: er zit nu een boeven-foto op het nieuwe paspoort. Maar (dankzij photoshop) staan de ogen wel precies 17 milimeter uit elkaar !

Toch nog een detail: de mensen die na ons aan de beurt waren bij de mevrouw van het nederlandse consulaat, kwamen we tegen toen we de fotograaf verlieten. Ook geen juiste pasfoto's ! ... Hopelijk hadden ze wel 9,50 EUR gepast geld bij zich ;-)

Vanwege weer eens een heuglijk feit, konden we lekker het weekend weg. Op naar Roquelaure, dichtbij Auch, naar camping le Talouche. De nederlandse eigenaren daar hebben namelijk een grootse speurtocht opgezet waarbij je gewapend met GPS 6 schatten moet vinden en zodoende de damagnacs legende leert kennen en de dwergen helpt weer groot te worden. De eerste vijf liggen in de natuur, je moet eerst een heel stuk met de auto, geleid door de GPS en het laatste stuk te voet. Prachtige omgeving: heel heuvelachtig met kasteeltjes en klein dorpjes erbovenop.

De volgende dag ga je dan naar het kasteel van Laverdens om de laatste puzzel op te lossen. Zit erg goed in elkaar: je moet goed opletten op alles wat je ziet en hoort en dan weet je in welke zaal de laatste schat verborgen ligt.

Verder hebben we geswingolfd, een soort klompengolf en heeeeeeerlijk uitgegeten in Auch.

Gewapend met snoeischaren en emmers, gingen de twee klassen CE2 druiven plukken bij Monsieur Pradier. Na een kleine uitleg over het hoe en wat van de druif, mochten ze de wijngaard instuiven. Emmers werden geleegd in de kiepwagen die klaarstond. En dan sprintten ze weer terug naar hun stukje wijngaard.

De lunch werd genuttigd in de schaduw van een aantal grote eiken. Voor de juffen en mama's stonden stoelen, een tafel en 2 flessen koele rosé klaar. Monsieur Pradier deed met zijn hand net alsof hij dronk en zei: 'c'est ce geste-là qui doit sauver les viticulteurs !'

Na de middag volgden we de kiepwagen naar de cave coopérative, zeg maar de wijnfabriek. De druiven werden gestort en tot grote verontwaardiging van de kinderen zat er een hagedis tussen de druiven, die dus meegemalen werd in de pers....

Daarna worden de takjes en blaadjes (en de hagedis neem ik aan) verwijderd en gaat de 'moût' een silo in voor 5 dagen, waar het gaat gisten. Het wordt gezeefd waardoor het gescheiden wordt van de schil en dan kan het voor 3 tot 6 maanden de ton in.

Daarna wordt het verkocht, zoals hier aan onze buschauffeur (!!)

Voor de 4e keer alweer de jaarlijkse zeil-regatta in Loosdrecht. Zelfde bootjes, +- zelfde bemanning en dit keer absoluut mooi zeil-weer (wind en zon). We mochten even ruiken aan de overwinning maar toen scheurde (!) het grootzeil. Peddelend kwamen we 1.5 uur later dan toch ook aan.

Zie ook video

En wie we daar ineens hadden: Jean-Yves, een oud-collega van mij van Lotus, leuk !!! Hij is ook al een keer in Brussel op bezoek geweest en nu kwam hij van vakantie in Marseille en Toulouse lag op weg terug naar Bretagne !

Bijgepraat, Auch en Toulouse bekeken en als een echte breton heeft hij heerlijk in ons zwembad gezwommen van 21 graden !

En zo werd het toch nog redelijk mooi weer (joepie !!)
Kevin en Anouk hadden 's morgens in het forêt de Bouconne een tennisstage en 's middags deden we leuke dingen, zoals het steeds maar, vanwege het weer uitgestelde, uitstapje naar Animaparc.

We zijn naar de bioscoop geweest (Shrek le troisième), Anouk ging logeren bij Claire, Kevin ging spelen bij Theo. Myriam, Adeline, Theo Tom en Yohan kwamen hier. En zo was het al snel weer D-day. De kinderen voelden dat helemaal niet zo, ze waren superrelaxed. Toen ik vroeg of ze 's avonds tevoren al naar school wilden gaan om te kijken of de klassenlijsten er al hingen, zeiden ze: ach nee, dat zien we morgen wel hoor, mama !

Ze zitten allebei met veel vriendjes in de klas (dat weet je tevoren maar nooit, want alle klassen worden ieder jaar door elkaar gehusseld) en hebben leuke juffen !
foto 1: door de motregen naar school.
foto 2: Kevin met een aantal van zijn vriendjes achter zich: Paul, Ahmed, Enzo. Theo en Jérémy, luisterend naar de nieuwe directrice (de oude directeur heeft eieren voor zijn geld gekozen en is weggegaan ;-))